Μόλις γυρίσαμε από ένα πρωτοχρονιάτικο ταξίδι-αστραπή στην υπέροχη Βιέννη. Είχα περάσει πολλές φορές transit από αυτή την πόλη αλλά δεν είχε τύχει ποτέ να μείνω. Έτσι, παρέμενε ένα ανεκπλήρωτο όνειρο μέχρι τώρα. Πάντοτε νομίζω πως είχα πολύ μεγάλες προσδοκίες. Κάτι η ιστορία της, κάτι ο τεράστιος πολιτισμός της, κάτι το μουσικό background της, κάτι που με φανταζόμουν σε ονειρικές συναυλίες ή παραστάσεις στην όπερα... 'Ολα αυτά ανέβαζαν τον πήχη πολύ, πολύ ψηλά.

Σε έναν μεγάλο βαθμό πραγματοποιήθηκαν όλα αυτά! Ναι, βρεθήκαμε Πρωτοχρονιά σε αυτή την υπέροχη πόλη, κάπως τελευταία στιγμή, ναι, περάσαμε φανταστικά αλλά δεν υπήρχε αρκετός χρόνος να πραγματοποιηθούν όλα τα μέρη του ονείρου, οι συναυλίες, οι όπερες... Ασφαλώς όμως ζήσαμε μία υπέροχη, πολύ γορτινή ατμόσφαιρα! The New Year Celebration!! Μάλλον καταλαβαίνω γιατί τελικά είχε τόσο μα τόσο πολύ κόσμο!! Πολύ εντυπωσιακή η πόλη και φαντασμαγορικά στολισμένη τις ημέρες των γιορτών, κάτι σαν παραμύθι. Εξαιρετική και η πρόταση για μία τέτοια γορτινή απόδραση. Σίγουρα στο μυαλό μου έχει μπει σαν στόχος να επισκεφτούμε τη Βιέννη ξανά μία πιο ήρεμη περίοδο και να την εξερευνήσουμε πολύ περισσότερο, γιατί είναι από τις πόλεις που το αξίζουν και έχουν να δώσουν πολλά!

Σαν λάτρης του φαγητού δεν θα μπορούσα να μην έχω και κάποιες αρκετά μεγάλες προσδοκίες και στο θέμα του φαγητού. Φυσικά αυτό σε μία πόλη σαν τη Βιέννη, μία τέτοια super γεμάτη περίοδο, δεν θα ήταν και τόσο εύκολο. Η Βιέννη την περίοδο της Πρωτοχρονιάς, ξεπερνούσε τα όρια χωρητικότητας επισκεπτών!! Κάτι που θα μπορούσε να μεταφραστεί σε πολύ ευχάριστο και χαρούμενο γεγονός αλλά και κάπως αγχωτικό κάποιες φορές. Η κυκλοφορία στους δρόμους ήταν δύσκολη, ιδίως την ημέρα της παραμονής!! Κάπως έτσι, ήταν δύσκολη η πρόσβαση σε όλα.. Σε έναν καφέ, σε μια ζεστή σοκολάτα, σε ένα γεύμα. Συχνές ήταν οι ουρές έξω από κάποια -κυρίως πολύ γνωστά και διάσημα-  μαγαζιά και εστιατόρια. Λογικό μου φαίνεται όλο αυτό, μία πανέμορφη πόλη, με ένα πανέμορφο κέντρο, γεμάτο κόσμο, μία ατμόσφαιρα πολύ γιορτινή, παραμονή Πρωτοχρονιάς!

Ένα από τα πλέον γνωστά και διάσημα πιάτα της Βιέννης είναι ασφαλώς το Βιεννέζικο Σνίτσελ ή το Escalope Viennoise. Υπάρχει κάποιος που δεν του αρέσει το σνίτσελ?? Πραγματικά δεν ξέρω κανέναν! Κάτι έχει αυτό το κρατσανιστό, τηγανιτό κρεατάκι που το κάνει πολύ πολύ αγαπημένο όλων. Έτσι, ήταν και ένα από τα δικά  μας "must have" και καθώς αυτό το πιάτο "παίζει"  αρκετά στην κουζίνα μας, και κυρίως της μητέρας μου, είχα κάποια σοβαρή άποψη για το συγκεκριμένο. Δοκιμάσαμε αρκετές εκδοχές του, άλλες εξαιρετικές, άλλες πιο μέτριες και έχω να πω πως τελικά η μητέρα μου κάνει ένα από τα πιο φανταστικά σνίτσελ που έχω δοκιμάσει, και αυτή τη συνταγή  θα κάνουμε σήμερα.

Αλλά ας πούμε πρώτα λίγα πράγματα για το σνίτσελ. Το γνήσιο, παραδοσιακό Βιεννέζικο σνίτσελ φτιάχνεται από μοσχαρίσιο κρέας και σαν δεύτερη, πιο οικονομική εκδοχή αλλά όχι λιγότερο νόστιμη, χρησιμοποιείται το χοιρινό. Φυσικά συναντάμε και σνίτσελ από κοτόπουλο ως μία πιο ελαφριά εκδοχή του. Εμένα το συγκεκριμένο πιάτο μου θυμίζει πολύ μαμαδίστικο φαγητό, μια και το έφτιαχνε πολύ και η δική μου μαμά, και εννοείται πως είναι και πολύ αγαπημένο πιάτο των παιδιών. Το χοιρινό σνίτσελ, ζουμερό και γευστικό, αποτελεί σίγουρα ένα από τα πιο λατρεμένα παιδικά γεύματα, αγαπημένο κάποτε και του δικού μου παιδιού και γνωστό στο σπίτι μας ως "σινιτσελάκια".

Όσον αφορά το μοσχαρίσιο σνίτσελ, φαίνεται πως οι απόψεις διίστανται για το ποιο κομμάτι κρέατος είναι και το πιο κατάλληλο για την επιτυχία της συγκεκριμένης συνταγής. Υπάρχουν Chef στα βιεννέζικα εστιατόρια οι οποίοι αρκούνται στα κλασικά escalopes και άλλοι που προτείνουν πιο τρυφερά κομμάτια - φιλέτο κρέατος.  Όποιο κρέας και αν επιλέξετε, όλοι οι ειδικοί συμφωνούν στο ότι πρέπει να το χτυπήσετε αλύπητα και να το κάνετε όσο το δυνατόν πιο λεπτό. Ιδανικός στόχος τα 3 χιλιοστά!

Αφού λοιπόν επιλέξουμε το κρέας που μας αρέσει, στη συνέχεια τα πράγματα είναι απλά. Φτιάχνουμε τα ψίχουλα ψωμιού, την κρούστα. Κομμάτια μπαγιάτικου ψωμιού, στεγνωμένα για καμιά ωρίτσα στον φούρνο και περασμένα από το μίξερ, είναι ό,τι καλύτερο (το λέει και η μαμά). Σε αυτό το σημείο εγώ προσθέτω ψιλοκομμένο μαϊντανό και λίγη τριμμένη παρμεζάνα για ένα πολύ πολύ γευστικό και ακόμα πιο crispy αποτέλεσμα. Διαφορετικά και πιο γρήγορα κάνει πολύ καλή δουλειά και η αγορασμένη φρυγανιά. Εκτός από τα ψίχουλα κάποιοι (και η μαμά) χρησιμοποιούν και αλεύρι για να κολλάει καλύτερα με το χτυπημένο αυγό. Για πιο νόστιμο αποτέλεσμα, ένα μυστικό είναι να προσθέσει κανείς και ελάχιστη κρέμα γάλακτος μέσα στο χτυπημένο αυγό. Δίνει μία επιπλέον νοστιμιά κυρίως στο μοσχαρίσιο σνίτσελ που είναι και αρκετά πιο στεγνό.

Ένα μέτριο τηγάνισμα, λίγων μόλις λεπτών, σε φυτικό λάδι, είναι αρκετό και το σνίτσελ μας είναι έτοιμο να σερβιριστεί. Σερβίρεται κλασικά με ένα κομματάκι βουτύρου πάνω στη ζεστή, κρατσανιστή επιφάνεια και μία λεπτή φέτα λεμόνι, αν και το έχουμε δει και με πιο εμπλουτισμένα outfits όπως μαρμελάδα, κάπαρη, ελιές, anchovies, βραστά αυγά...Τόσο απλά. Και εδώ νομίζω πως η μητέρα μου έκανε τη διαφορά! Αν και είναι πολύ λιμπιστική η θέα του λιωμένου βουτύρου, η μητέρα μου αντ'αυτού έκανε μία υπέροχη σως, κάτι πολύ κοντά στη σως tartar, με μαγιονέζα και γιαούρτι. Η σως αυτή συμπλήρωνε τέλεια το κρέας και το έκανε πραγματική λιχουδιά! Και φυσικά το Βιεννέζικο σνίτσελ συνοδεύεται τέλεια με πατατούλες βραστές ή ακόμα καλύτερα με Bratkartoffeln!!

Όπως και αν το επιλέξει κανείς, είναι σίγουρα ενα πολύ ωραίο και πολύ νόστιμο πιάτο, αγαπημένο τελικά όλων, μικρών και μεγάλων!